ก้าวแรกที่ออกเดิน
เป็นความน่าตระหนก
การเผชิญกับสิ่งที่ไม่รู้
นำมาความไม่มั่นใจมาให้
แต่ก็เช่นเดียวกับเด็กทารก
ผู้เบื่อหน่ายกับการคลาน
ก้าวแรกจึงสำคัญที่สุด
มันขยายมุมมองของคุณให้กว้างไกล
คุณจะเห็นแสงสว่างใหม่
ความสุขของการค้นพบ
เสมือนการได้โบยบิน
ก้าวแรกที่คุณเดินุ
จะเปิดประตูทุกบาน
เพื่อจะมองเห็นตัวคุณเอง
เช่นที่คุณเคยเห็นตัวเองมาก่อน
และเช่นเดียวกับทารก
ผู้ทุ่มเททุกอย่าง
บางครั้งเขาซวนเซ
เขาโอนเอนไปมาและหกล้ม
แต่ก็มีท่อนแขนที่แข็งแรง
คอยรองรับเขาไว้
และพยุงเขาลุกยืน
เพื่อเริ่มต้นออกเดินอีกครั้ง
การเดินทางที่ไกลที่สุด
ต้องใช้การก้าวเดินทีละก้าว
แต่ทันทีที่คุณออกเดินไปแล้ว
คุณจะสามารถทำได้อย่างสบาย
จับมือฉันไว้สิเพื่อน
ฉันจะช่วยคุณก้าวไป
ฉันจะอยู่เคียงข้างคุณ
สองประสานเราย่อมเข้มแข็ง
ใช่ก้าวแรกเป็นเรื่องใหญ่
สำคัญกว่าสิ่งใดทั้ง่ปวง
แต่ฉันจะอยู่ตรงนั้นคอยรองรับคุณไว้
เมื่อไหร่ที่คุณซวนเซและหกล้ม
เราจะมองไปข้างหน้า
กัดฟันและก้าวต่อไป
เมื่อเราไปถึงสุดถนน
เราจะออกวิ่ง
ฉันรักคุณ ฉันจะช่วยคุณ
ตลอดเส้นทาง
ทว่าก้าวแรกที่จะออกเดิน
นั่น ขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง
ราโบนา เทอเนอร์ กอร์ดอน
